ای آنکه هیچوقت نبودی, شروع کن...

یــــــا غـــایــــه آمــــال الـعـــــارفــیـــــن

ای  آنکه  هیچوقت  نبودی ,  شروع کن

شعری  بخوان  که  تازه  سرودی , شروع کن


شعری  بخوان  گمان  کنم  انگار  با  منی

از  حال  شمع  و  مرگ  عمودی , شروع  کن


شعری  بخوان  که  تو  ز  نگاهم   نخوانده ای

یا نه ,  همان  بخوان  که  ربودی , شروع کن


من  از  تو  شعر  خواندم  و  گشتند  مومنت

شیخ  و  کشیش  و  مرد  یهودی , شروع کن


شعری  بخوان ,  فقط  تو  شعاری  بده , بگو

که  عقده  را  به  گریه  گشودی , شروع کن


اول به  من  تو  طعنه  بزن , من  ز  شاعران 

خواهم   شنید   طعنه  به   زودی ,  شروع کن ...

حــــاشــــیـــــه نــــویـــســـی :

هـــــر  چـــه  پـــل  پشـــت  ســــرم   هســـــت  خرابـــــش   بنمـــــا

تـــــا     بــــه      فکـــــرم     نــزنـــــد     از     ره     تـــــو    بـــــرگــردم